Liczebniki główne i porządkowe

Liczebniki główne i porządkowe

Liczebniki główne w języku zachodniokaraimskim brzmią następująco:

Liczebniki dwucyfrowe tworzy się tak, że do dziesiątek dodaje się liczebniki od jeden do dziewięciu, tworząc niejako wyraz złożony.

W przypadku, gdy liczebniki główne stoją z rzeczownikami i wyrażają ilość czegoś, rzeczownik zawsze stoi w liczbie pojedynczej, np. karT. ir kyz ‘jedna dziewczyna’, eḱi kyz ‘dwie dziewczyny’.

Dodając sufiksy posesywne liczby mnogiej do liczebników głównych powyżej jednego, tworzymy wyrazy o znaczeniu ‘nas dwóch, nas dwoje’, ‘was trzech, was troje’, ‘ich czterech, ich czworo’ itp. Sufiks posesywny 3.pl. karH. -łary ~ -łeri jest w takich konstrukcjach nieużywany; zastępuje go sufiks 3.sg. Przykłady: karT. eḱiḿiź ‘nas dwóch, nas dwoje’, karH. derŧi ‘ich czterech, ich czworo’.

Dodając sufiks posesywny do liczebnika bir ‘jeden’, możemy utworzyć wyrazy karT. iŕiḿiź ~ karH. birimiz ‘jeden spośród nas’, karT. iŕijiź ~ karH. birińiz ‘jeden spośród was’, karT. iŕiśi ~ karH. biriśi ‘jeden spośród nich; jeden spośród wielu’.

Liczebniki porządkowe tworzy się morfologicznie, używając do tego sufiksu karT. -ynčy ~ -ińi ~ -unču ~ - ´uńu oraz karH. -yncy ~ -ińći ~ -uncu. Sufiks ten jest dodawany zawsze do ostatniego członu liczebnika głównego, np. karT. iŕińi ‘pierwszy’, on üuńu ‘trzynasty’, karH. otuzuncu ‘trzydziesty’, jiz ałtymysyncy ‘sto sześćdziesiąty’ itd.

Liczebniki karT. ir i karH. bir mogą mieć również znaczenie rodzajnika nieokreślonego, np. karT. ir kyz ‘pewna dziewczyna’, karH. bir kyz id.