Wyrażanie posiadania czas teraźniejszy, przeszły i przyszły

Wyrażanie posiadania — czas teraźniejszy

Jednym ze sposobów wyrażenia posiadania i nieposiadania jest użycie wyrazu oznaczającego przedmiot posiadania z sufiksem posesywnym oraz wyrazu bar ‘jest, istnieje’ czy joχ ‘nie ma, nie istnieje’, np. karT. kyzym bar ‘mam córkę’ (dosł. ‘moja córka jest, moja córka istnieje’), karT. kyzyj joχ ‘nie masz córki’ (dosł. ‘twoja córka nie jest, twoja córka nie istnieje’). W takich konstrukcjach sufiks dzierżawczy wyraża osobę i liczbę posiadacza, wyraz, do którego sufiks posesywny został dołączony, wskazuje na przedmiot posiadania, a wyrazy bar i joχ oznaczają posiadanie bądź nieposiadanie.

Jeśli posiadacz jest wyrażany nie sufiksem posesywnym, ale osobnym rzeczownikiem, stoi on w genetiwie, a sufiks posesywny jest zawsze 3. os. (jak w Izafecie III) np. karT. Abrahamnyn kyzy bar ‘Abraham ma córkę’ (dosł. ‘Abrahama córka jest, Abrahama córka istnieje’).

Drugim sposobem jest użycie rzeczownika z sufiksem lokatiwu dla oznaczenia osoby posiadającej w konstrukcjach typu karT. atamda kyz bar ‘mój ojciec ma córkę’ (dosł. ‘u mojego ojca jest córka, u mojego ojca istnieje córka’). Wówczas przedmiot posiadania stoi bez sufiksu posesywnego.