Czas teraźniejszy
Wykładnikami czasu teraźniejszego są dodawane po spółgłoskach afiksy -a- ~ -´a- oraz -j- dodawane po samogłoskach. W dialekcie północnym, w sytuacji gdy do tematu czasownika kończącego się na samogłoskę -a dodajemy wykładnik czasu -j, zachodzi opisana wyżej zmiana aj > ej. Do wykładnika czasu dodawane są końcówki osobowe.
W mowie potocznej końcówki osobowe bardzo często ulegają skróceniu; nie tylko w czasie teraźniejszym, ale ównież w innych czasach.
Akcent w formach niezaprzeczonych czasu teraźniejszego pada na sylabę stojącą przed końcówką osobową, a więc na wykładnik czasu, a w przypadku wykładnika -j- na końcową sylabę tematu. Warto zwrócić uwagę na sufiks 3. osoby liczby pojedynczej -dyr.
W odróżnieniu od podobnie brzmiącego sufiksu orzeczenia imiennego nie ma on wariantów z samogłoską labialną -dur i -ur. Oprócz tego, skrócona końcówka -t ~ - nie ma odpowiednika dźwięcznego (-d ~ - ubezdźwięcznia się w wygłosie).
Paradygmat koniugacyjny niezaprzeczonego czasownika wygląda więc następująco (kreseczką nad samogłoskami zaznacza się miejsce akcentu):